Masal
Ä°nan aÅŸka inanmadığım kadar inanıyordum sana… Adına aÅŸk bile demeye baÅŸlamıştım kimselere söylemeden. Kendi kendime yaÅŸar, seninle çoÄŸaltırdım aÅŸkı. Kendime böler, seninle çarpardım her defasında. Ben ufalttıkça sen büyütürdün. Susarak anlatırdık hiçbir ÅŸeyi. Sen bana susardın, ben sana.
Bir masalımız vardı seninle, hikaye bile olamayan. Ben o masalla uykuya dalardım, sen hep ışığı kapatırdın. Yine öyle yaptın. Ãœstelik ben henüz uyumamıştım….
XXXI.I.I.V.
Sen Varken
Geçmiş Olsun
İnanmaya Çalışıyorum