Ayrılık

Nasıl

Kimdi senin Tanrı’n Benim tanımadığım Sahi, O’nu nasıl kandırdın? O nasıl inandı sana Nasıl sıkıştı aklınla dilin arasına Farklı duyguna bambaşka hayatına Ellerini açtığında kabul mü oldu duaların? Yoksa dua diye mi sundun kendini başkalarına O’nların Tanrı’sına mı adadın Sahi, O nasıl inandı sana Bakma öyle, Ne varsa ne olmuşsa Seninle Tanrı’n arasında

Ruhunu Seviyordum

Ruhunu seviyordum ben senin Ne bedenin ne ellerindi sevdiÄŸim ….. Oysa kaç bedende bir olmuÅŸtu bedenin Kaç tene deÄŸmiÅŸti tenin Ya ellerin… Temiz miydi? Sormadım Hep sarıldım ruhuna En olmadık sorular canımı yaktığında Hiç düşünmedim bir yastığa baÅŸ koymayı Kırmadım kendimi kendi hayallerimle Oysa kaç kez paylaÅŸmıştın aynı yastığı Kaç kez kimlerle Üstelik sevgi diye… […]

Sen Sandım

Kendi içimde kaybettim ben anlamımı Kendim yok ettim kendimi seninle Öyle güzel durdu ki nefesin içimde İhtiyacım kalmadı kendi nefesime BeÅŸ ayrı halini yaşıyorum benden sonra Ayrı ayrı cümlelere koyuyorum Bir yalın halini ayırıyorum kendime Sen özne oluyorsun ben “seniyorum” …sonra durdum Ayrılıklardan gökyüzü yaptım Masmavi Yukarı baktım Sen sandım

İnanmaya Çalışıyorum

Hiç düşünmemiÅŸtim kaç baharı kaldı diye ömrümün, sen vardın. Her yeni güne bir baharla uyanırdım. Sebeplerim sendin. YaÅŸama sebebim, gülüş nedenim, sevgilerim, nefretim… Kaç zaman geçirdik seninle, saymadım. Nereden bilebilirdim bir gün olmayacağını. Gerçi hala varsın. Kokun var yastığımda, yüzün var duvarlarımda, mektupların var, cümlelerin ve gidiÅŸin. Ben sevgimle bile paylaÅŸamazken seni, sen kimlerle paylaÅŸtın […]

Sen Varken

Seni yazmaya karar verdim ya da sen olmayan sen sandığım birini. biri var sahiden, ama silik ama karanlık. Bunca zaman kendince sürdürdüğün çoÄŸunlukla renkli bazen sıradan dünyanı, bazen renkli çoÄŸunlukla sıradan yapan biri. Ayrılık, kayboluÅŸ ya da yeni baÅŸlangıçlar da degiÅŸtiremedi bu dünyayı. Gücü yetmedi belki, belki de ayrılığı bilemedi. Ayrılığı sadece biz yaşıyor olamaz […]

Virgülüne Kadar

Tam bir devriklikti halimiz Noktamız olmadı sonumuzda Aralarımıza virgül attık Ne ünlemlere doyduk, ne duyguya Harf harf parçaladık sözleri Hecelerimiz kalmadı dilimizde Hiç satır başı yapmadık Ne beyaza doyduk, ne hislere Son sözlerdi çıkan hep Önsözlere dokunmadık bile Sayfaları çevirmek zor geldi Ne kokuya doyduk, ne sevgiye Ve gün geldi PaylaÅŸtık Virgülüne kadar aldın giderken […]

Sonraki Sayfa »